امیربانو کریمی از استادان بنام و بازنشسته ادبیات فارسی دانشگاه تهران، متخصص در سبک هندی و صائب شناسی، همکار و همسر استاد «مظاهر مصفا»؛ نخستین فرزند «مرحوم سیّدالشعرا امیری فیروزکوهی» قصیده‌سرای نامدار معاصر است. او به حکم «خذ العلم من افواه الرجال» با شاعران، نویسندگان، علما و هنرمندانی که به منزل‌شان رفت و آمد داشتند آشنا و به این حوزه علاقه‌مند شد و از همین روی از نویسندگانی است که بیشتر در متون کلاسیک چه نظم و چه نثر به پژوهش پرداخته است و در چهارمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار زبان و ادبیات فارسی برگزیده شد. گفتگویی با این بانوی ادیب و فرهیخته انجام شده است. آن‌چه در پی می‌آید حاصل این گفت‌وگوی صمیمانه است.

چهر‌زاد بهار در واکنش به احتمال تخریب خانه موجود در باغ قدیمی ملک‌الشعرای بهار گفت: اگر به فرهنگ ایران و پدرم علاقه داشته باشند خانه‌ او را حفظ می‌کنند.

شامگاه چهارشنبه دهم آذر ۱۳۱۶، سید حسن مدرس، روحانی و سیاستمدار ایرانی که پنج دوره نماینده مردم در مجلس شورای ملی بود، پس از هشت سال تبعید در خواف به دستور رضاشاه به قتل رسید. ملک‌الشعرای بهار که تا آخرین لحظه جزو یاران باوفای مدرس به شمار می‌رفت ضمن برشمردن صفات نیک مدرس علت دشمنی رضاشاه با او و تبعیدش را روایت کرده است .

احمدوندی با بیان اینکه سروده معروف «چو ایران نباشد تن من مباد» از فردوسی نیست، معتقد است: طبق نوشته بهار این ابیات به همراه چهار بیت دیگر، نخستین‌بار در مجله آینده به مدیریت محمود افشار در آذرماه ۱۳۲۳ به چاپ می‌رسد.

شامگاه پنج شنبه باحضور وزیر علوم هفت طرح عمرانی و آموزشی دانشگاه بجنورد از جمله مسجد دانشگاه و بوستان ولایت، مورد بهره برداری قرار گرفت.

نوشته کنار در ورودی نشان می‌دهد که در این حجره، دو شخصیت ادبی با نام خانوادگی «اعتصامی» آرمیده‌اند؛ یکی «یوسف» که نویسنده و مترجم بود و نمایندگی مجلس را هم در زمان خود تجربه کرد، و دیگری «رخشنده» با تخلص «پروین».