در زندگی روزمره، قضاوت‌ درباره سلیقه دیگران در قالب صفاتی چون بی‌سلیقه، خوش‌سلیقه، بدسلیقه، کج‌سلیقه، تازه به دوران رسیده، خز و خیل، جوات، دهاتی، جنوب شهری، بالاشهری، نوکیسه، و فشن مطرح می‌شود. هرکدام از این کلمات بار معناییِ تحقیرآمیز یا ستایش‌آمیزی دارند. افراد با چنین کلماتی به ارزش‌گذاری سلیقه می‌پردازند؛ سلیقه‌ای را پست‌تر و سلیقه‌ای را برتر می‌دانند. ازاین‌رو سلیقه‌ها قضاوت می‌شوند و همین قضاوت‌ها باعث می‌شود تا افراد برای خوش‌سلیقه نامیده شدن رقابت کنند.

فرمانده نیروی قدس سپاه با بیان اینکه در دیدگاه مقام معظم رهبری، آفت دیگر معرفت دینی، تحجر است که ممکن است این مسئله در قشر متدین بیشتر نمایان شود، گفت: یکی از نمونه‌های تحجر در دانشگاه، زمزمه‌های جدایی دین از سیاست است.