۱۹ آبان هر سال یادآور اعدام دکتر سید حسین فاطمی وزیر امور خارجۀ دولت ملی دکتر محمد مصدق و مدیر روزنامۀ «باختر امروز» در سال ۱۳۳۳ خورشیدی است. عبدالناصر مهیمنی روایت می‌کند که پس از اعدام فاطمی، گویا محمدرضا پهلوی، فرزند او را تحت حمایت قرار داده بود. یک بار در سال ۱۳۶۳ به پوشه و پرونده‌ای برخوردم که مربوط به سیروس فاطمی، پسر حسین فاطمی بود. متعجب شدم و گرفتم و با حوصله مطالعه کردم. از پراکندگی و نامرتب بودن نامه‌های پوشه حدس زدم که باید بعضی از نامه‌ها و مدارک و مکاتبات مرتبط تحت نام دیگری، مثلاً پریوش سطوتی، بایگانی شده باشد! گشتم و حدسم درست بود و نامه‌ها و پوشه‌های دیگری را در همان اتاق بایگانی یافتم و با رعایت تسلسل زمانی تا حدی که معلوم و مقدور بود مرتب و پرونده را یکجا و سپس مطالعه کردم. در آن پوشه و پرونده، من ده‌ها نامه از پریوش سطوتی دیدم که از محل سکونت‌اش در جایی در حومه لندن و یا در زمان‌های حضور و مراجعه به سفارت، خطاب به سفیر یا مقامات وقت سفارت ایران نوشته بود و وضعیت زندگی خودش و فرزندش و مخارج زندگی و نگهداری و تحصیل و مدرسه و معالجه خودش و فرزند نوشته و نسبتاً با تندی و اعتراض و طلبکارانه کمک مالی و افزایش مقرری‌اش را درخواست می‌کرد. نکته جالب این بود که تقریباً تمام آن نامه‌ها با طی سلسله مراتب اداری در داخل سفارت یا کنسولگری به وزارت خارجه در تهران و از آنجا به وزارت دربار می‌رفت و با پاسخ مرتبط و متناسب (و تقریباً همگی به طور کامل با پاسخ مثبت) برمی‌گشت و معمولاً بین یک تا ۲ ماه طول می‌کشید. تا آنجا که به خاطر دارم مکاتبات خانم پریوش سطوتی تقریبا از حدود سال‌های آخر دهه ۱۳۳۰ تا اوایل دهه ۱۳۵۰ و دوران کودکی و نوجوانی فرزند او را دربرمی‌گرفت. آنچه من در آن مکاتبات خواندم و دیدم بیشتر مسایل معیشتی و مالی بود و نیز یک نکته جالب دیگر این بود که هر بار که نامه‌ها و ضمایم آن به دربار می‌رفت، با نامه‌ها یا پاسخ‌هایی در حاشیه نامه‌ها بازمی‌گشت که حاوی عباراتی، چون «به شرف‌عرض رسید» یا «به شرف‌عرض ملوکانه رسید» و «مرحمت فرمودند»، «موافقت فرمودند» که درخواست او اجابت و نیاز او تأمین شود، از دربار پهلوی برمی‌گشت، و البته تقریباً به تمامی اجابت می‌شد، و ظاهراً معمولاً از محل همان امکانات و بودجه مالی که در اختیار سفارت بوده پرداخت می‌شد.

درد بزرگ سر جایش است که خبرنگاران ایرانی صنف و سندیکا ندارند، بیمه ندارند، ضمانت شغلی و امنیت شغلی ندارند، دولت‌ها می‌خواهند آنان را تبدیل به روابط عمومی کنند و این‌ها تازه فقط چند تا از جبهه‌هایی است که در آن می‌جنگند.

دعوای محمود احمدی نژاد و غلامعلی حدادعادل نام برخی شخصیت‌ها را بار دیگر به عرصه سیاست ایران کشاند؛ فرح پهلوی و پریوش سطوتی. صحت و سقم ادعا‌های این دو مقام جمهوری اسلامی ایران را باید در برگ‌های تاریخ معاصر کشور جستجو کرد.

بیم و امید مرگ یا زنده ماندن سعید حجاریان، بخش هایی از جامعه را فرا گرفت و شماری از جوانان در مقابل بیمارستان سینا تجمع کرده و دست به دعا برمی‌داشتند. شبیه همین صحنه را سه هفته قبل با انگیزه‌های سیاسی کمتر و احساسی بیشتر در مقابل بیمارستان جم و برای محمد رضا شجریان دیدیم. نام شجریان آمد، جا دارد به نکته ای اشاره شود که پوران گلفام همسر «فرهاد مهراد» خواننده محبوب گفته بود.

دکتر حسین فاطمی روزنامه نگار و وزیر امورخارجه دولت دکتر مصدق ۱۸ آبان ۱۳۳۳ تیر باران شد. وی که محکومیتش چند روز پیش از این تایید شده بود هنگام اعدام ۳۴ ساله بود. حکم دادگاه نظامی پس از تایید و امضای شاه به اجرا درآمد.

بهرام پارسایی با تاکید بر اینکه قاچاق معکوس چمدانی دارو با قیمت ارز دولتی به کشورهای همسایه باید متوقف شود، گفت: اگر مستندات این موضوع به کمیسیون اصل 90 ارجاع شود، حتماً آن را پیگیری می‌کنیم.

مصدق همه تلاشش را در راستاي تصويب و اجراي قانون ملي‌شدن صنعت نفت انجام داد و حسن‌نيت او در تحقق حقوق ملت ايران و قطع دست استمعار بر داشته‌هاي ايران، بر هيچ وجدان منصنفي پوشيده نيست. او توانست با تكيه بر ملي‌شدن صنعت نفت، مردم ايران را صاحبان حق بر منابع كشورشان معرفي كند و با استناد به قواعد بين‌المللي به اثبات رساند كه ملي‌كردن منابع يكي از حقوق اصولي و اوليه ملت‌هاست.

داستان بعضي چهره‌هاي تاريخي حتي بعد از مرگشان نیز ادامه دارد؛ نه‌تنها تمام نمي‌شود، بلكه سويه‌هاي جالب و عجيبي به خود مي‌گيرد. حسين فاطمي، روزنامه‌نگاري كه 19 آبان سال 1333 اعدام شد، از اين جمله است. نزديك به 60 سال بعد از مرگ فاطمي، وزير خارجه مصدق، از یک سو همسرش در كهن‌سالي به ايران مي‌آيد، ماه‌ها در هتلي در خيابان دكتر فاطمي سكونت مي‌كند و بعد روابطش با اسفنديار رحيم‌مشایي حاشيه‌ساز و سپس بازداشت مي‌شود و هم‌زمان در نقطه‌اي ديگر از پايتخت، محمدمهدي عبدخدايي همچنان از ترور ناكام وزير خارجه وقت دفاع مي‌كند. عبدخدايي، از اعضا فدائيان اسلام كه هنوز در قيد حيات است، بارها گفته اگر به گذشته برگردم، بازهم حسين فاطمي را ترور مي‌كنم.

در روزهای اخیر تصویری از سنگ قبری شکسته شده در گورستان ابن‌ بابویه شهرری منتشر شد که در آن نام محمدعلی فروغی در میان قطعات شکسته سنگی دیده می‌شد و همین موضوع باعث نگارش نامه اینجانب به‌عنوان عضو شورای شهر تهران، ری و تجریش در روز شنبه جاری به شهردار منطقه ۲۰ در ضرورت حفظ آرامستان‌های تاریخی شهر ری به خصوص ابن‌بابویه شد.

تیمور بختیار عموزاده ثریا اسفندیاری بود؛ دومین همسر محمدرضا پهلوی که چون پایش به دربار باز شد، گروه کثیری از فامیل خود را به دربار آورد و راه پیشرفت را برای چهره‌‎هایی چون پسرعمویش باز کرد. تیمور بختیار که تحصیلات اولیه‌اش را در بیروت و پاریس گذراند، دانش‌آموختۀ مدرسۀ نظامی سن‌سیر فرانسه بود و وقتی با درجۀ ستوان دومی وارد ارتش ایران شد، به واسطۀ تبحر و لیاقتی که نشان داد، به سرعت مدارج ترقی را پیمود.

۲۹ اسفند ۱۳۲۹، مجلس سنای ایران طرح ملی شدن صنعت نفت را تصویب کرد و سرانجام کشمکش قانونی برای ملی شدن صنعت نفت پایان یافت.