شهید مطهری نقل می کند: یکی از دوستان ما که مرد نکته سنجی بود، یک تعبیر بسیار لطیف داشت و اسمش را گذاشته بود "منطق ماشین دودی". از او پرسیدیم که منطق ماشین دودی یعنی چه و چرا برای جامعه ایران از این منطق استفاده می کند؟ گفت: در زمان قدیم خط آهنی میان تهران و شهر ری وجود داشت. زمانی که قطار ایستاده بود، بچه ها دور آن جمع می شدند و با یک حالت تعجب، عظمت آن را می ستودند. اما به محض اینکه قطار شروع به حرکت می کرد، بچه ها هرچه سنگ به دستشان می رسید به سمت قطار پرتاب می کردند.