ملال در نظر اکثر ما، پدیده‌ای منفی است که باید با آن مبارزه کرد. صنعت تفریحات نیز به شدت با این ایده موافق است و می‌کوشد ما را متقاعد کند که حتی یک لحظه هم نگذاریم حوصله مان سر برود؛ به همین خاطر هر روز با فیلم ها، انیمیشن ها، بازی‌های رایانه‌ای و ابزار جدیدتر و مهیج‌تر به سراغ مان می‌آیند تا مبادا یک بعد از ظهر کسل کننده و ملال آور داشته باشیم.

وقتی چند ماه انتظار کشیده‌اید تا تعطیلات فرابرسد و راهی سفر شوید، کافی است اتفاقی بیفتد و، به‌خاطر آن، معطل شوید یا کلاً قید سفررفتن را بزنید. چه حسی پیدا می‌کنید؟ به این سرخوردگی دقیقاً می‌گویند « ملال ». انگیزه‌ای درونتان هست، اما پاسخ درخوری به آن داده نمی‌شود. همه از این احساس فراری‌اند. صنعت سرگرمی، که راهی است برای فرار از ملال ، سالانه ۲.۶ تریلیون دلار هزینه می‌تراشد. نیل برتن می‌گوید این کارها بی‌فایده است. به‌جای مبارزه با ملال ، باید خودمان را در آن غرق کنیم.

ملال یکی از مشکلات یا شاید ظرفیت‌های بشر امروز است که از مفاهیمی چون بی‌معنایی، بی‌انگیزگی، بی‌کاری و ... ریشه می‌گیرد. بسیاری از افراد جوامع مختلف بشری با این پدیده دست به گریبان هستند.