رسول رسولی‌پور معتقد است الهیات عملی صرفاً برای جماعت ایمانی که رهبران کلیسا باشند نیست بلکه افراد عادی هم مسئول هستند و هدف غایی الهیات عملی هم یافتن روش‌هایی است که نیاز‌های معنوی، روان‌شناختی، اجتماعی و مادی افراد انسانی را پاسخ دهد.