پایگاه تحلیلی خبری شعار سال از معدود رسانه‌های کشور است که روند عملکردی، مدیریتی و برنامه ریزی وزارت نیرو در رفع ناترازی انرژی برق را به چالش کشیده و با روشنگری‌ها، پرسشگری‌ها، مطالبه گری‌ها و بعضا افشاگری‌هایی مستند، قصد برهم زدن برخی قواعد و رویه‌های کثیف فسادزا و ارتقا توانمندی‌ها و اصلاح سیستم برای تقویت منافع ملی را دارد. نکته جالب توجه داستان، سکوت مرگ بار وزارت نیرو در مقابل پرسشگری‌ها و مطالبه گری هاست. سکوتی مسلما ما را وادار به ادامه کار در قالب چرخه نظارتی- بازرسی- امنیتی- قضایی خواهد نمود. ما که مسلما اماده پرداخت هزینه‌های حضور در این میدان بودیم و هستیم، اما آینده ثابت خواهد کرد که مدیران وزارت نیرو چقدر تمایل به پرداخت تاوان برای قصورها، تقصیرها، ترک فعل‌ها و اهمال‌های خود خواهند داشت. خرید ارزان قیمت برق از تولید کننده و فروش گران قیمت و خارج از ضابطه منطقی (نه مقرره گذاری‌های منفعت طلبانه) به مصرف کننده، صدای نارضایتی و شکایت همه را بلند کرده است. ضعف سرمایه گذاری در زیرساخت ها، بیشتر از اینکه شبیه یک اهمال باش، بوی نفوذ می‌دهد. درامد کسب شده هم صرف رسیدن خاص به آقایان/ خانم‌ها و آقازادگان فعال در وزارت نیرو، هدر روی در قالب تعارض منافع‌های موجود و سرریز شدن به هدفمندی یارانه می‌شود. بازی جالبی نیست به نظر شما؟ از جیب ما می‌کنند و به ما یارانه می‌دهند؟ به قول کتاب معروف علی ربیعی، زنده باد فساد. بنظر شما می‌توان با این رویه و مقرره‌ها، جلوی ناترازی انرژی برق ایستاد؟

بشکل سنتی، صنعت برق را چارچوبی فنی و خدمات رسان در ذهن مجسم کرده ایم و کل عنان و اختیار کار را به جماعتی سپرده ایم که کارامدی شان جای، اما و اگر فراوان دارد. بهره وری زیر ۴۰ درصد در روند کار، سلیقه گرایی در تعیین استاندارد متوسط مصرف خانوار، سلیقه گرایی در محاسبه جرایم مصرف بالاتر از خط متوسط ساختگی خودشان و به عبارتی کندن از جیب مردم، وجود تعارض منافع بالا در صنعت، ناتوان در جلب سرمایه و ضعف شدید سرمایه گذاری در زیر ساخت‌ها، کم توجهی به استاندارد‌های تولید لوازم خانگی و مصرف بالای برق و ..، بخشی از دستپخت مدیران فعال در این صنعت کلیدی موثر بر امنیت ملی و پیش شرط توسعه اقتصادی و صنعتی کشور است. نهاد‌های امنیتی کشور و سازمان محترم بازرسی گویا به حد کافی درخصوص اهمیت این حوزه توجیه نشده اند و بنظر می‌رسد که حوزه به حال خود رها شده است. آیا می‌دانید پول برق در ایران به نسبت درامد سرانه و یارانه‌هایی که صنعت برق دریافت می‌کند، چقدر گران است؟ آیا می‌دانید که قطع برق چه ضربه‌ای بر تولید اقتصادی و توسعه صنعتی می‌زند؟ آیا می‌دانید که بخشی از مدیران این صنعت عموما در خواب تشریف داشته و فاقد صلاحیت و توانمندی برای ایجاد تحولات کوتاه، میان و بلند مدت منجر به کاهش چالش‌ها و رفع گرفتاری‌ها هستند؟

ظلم و دروغی که وزارت نیرو در حق مردم ایران روا داشت را باید در تاریخ نوشت. اولین دروغ را در تعیین استاندارد مصرف ۲۰۰ کیلو وات ساعت در ماه برای زمستان و ۳۰۰ کیلو وات ساعت برای تابستان به مردم گفتند. کدام استاندارد؟ کدام آش، کدام پشم؟ دومین خیانت را با کم توجهی به چرخه سه گانه سوخت-نیروگاه-تجهییزات در حق مردم ایران بخرج دادند و در تامین برق کشور اختلال ایجاد نمودند. اختلالی که تولید ملی و امنیت ملی را نشانه رفت. سومین ظلمی که در حق مردم کردند این بود که بهره وری پائین صنعت برق در قالب اخذ هزینه از مردم طلب کردند. آیا این سه حوزه، مصداق آویز تریپ رفتن با جیب مردم نمی‌تواند باشد؟ آقای وزیر، اگر امسال شانس آوردید بخاطر کاهش قیمت رمز ارز‌های خارجی و آزاد شدن حدود ۱۰ درصد ظرفیت شبکه و همچنین افزایش قیمت برق بها و کاهش حدود ۱۰ درصدی مصرف بوده است. سال بعد را چه می‌کنید؟ شخص شما را به مناظره علمی در محیط دانشگاه یا رسانه دعوت می‌کنیم. جرات حضور دارید، جناب وزیر؟ به روابط عمومی‌های بعضا کم خاصیت زیر مجموعه سلام برسانید و بگویید جواب سلام واجب شرعی است. وقتی سوال می‌پرسند، سر در زیر لحاف فرو نمی‌کنند.

وزیر نیرو با بیان اینکه صنعت برق یکی از پایه‌های رونق تولید است، گفت: اگر به شیوه‌های ناصحیح مصرف در بخش آب و برق ادامه بدهیم با مشکل روبه‌رو خواهیم شد.وی با اشاره به اینکه در ایام نوروز امسال حدود ۴۰ هزار نفر از کارکنان صنعت آب و فاضلاب و برق در محل‌های خدمت خود حاضر هستند، گفت: امیدواریم با تلاش و کمک تمامی کارکنان صنعت برق بتوانیم سال ۹۸ را که از سوی مقام معظم رهبری به‌عنوان رونق تولید نام‌گذاری شده است، با ارائه خدمات پایدار و مطمئن در بخش برق به‌عنوان یکی از زیربناهای اصلی تولید در کشور آغاز کنیم.

اوایل بهمن‌ماه امسال، سخنگوی ستاد بودجه سازمان برنامه و بودجه، یارانه پنهان بودجه ۹۸ را ۹۰۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرد؛ یارانه‌ای که بخش قابل‌توجهی از آن در قالب حامل‌های انرژی به مصرف‌کنندگان اعطا می‌شود. مساله اصلاح قیمت حامل‌های انرژی و توزیع عادلانه آن موضوع جدیدی در اقتصاد ایران نیست و همواره نقل محافل کارشناسان، تحلیلگران و ناظران بوده است. به اعتقاد صاحب‌نظران بخش انرژی، تخصیص سوبسید به بخش‌های مختلف انرژی از جمله برق منجر به توزیع ناعادلانه یارانه‌ها می‌شود و نتیجه‌ای جز رواج بدمصرفان در جامعه مشترکان و مصرف‌کنندگان در پی نخواهد داشت.

اختلاف اوج مصرف برق تابستان و زمستان باعث شده، این روزها ۲۵ هزار مگاوات نیروگاه خاموش باشند و اگر هزینه ساخت یک نیروگاه ۱۰۰۰ مگاواتی سه هزار میلیارد تومان باشد، این خاموشی، ‌هزینه سرسام آوری به کشور تحمیل می‌کند.اختلاف شدید مصرف برق در تابستان و سایر ایام سال سبب افت شاخص «ضریب بار شبکۀ برق» و درنتیجه بروز مشکلات متعدد برای این صنعت می‎شود. درحالی که بهبود این شاخص می‌تواند امنیت تولید برق را افزایش دهد.