آیا سیاست‌های اقتصادی دهه ۶۰ را می‌توان تکرار کرد؟ از دو منظر می‌توان به این سوال پاسخ داد. در نگاه اول، برخی با تشبیه شرایط جنگ اقتصادی به جنگ نظامی، تکرار آن سیاست‌ها را تجویز می‌کنند. درحالی‌که در جنگ نظامی بخشی از مرزها و جغرافیای سرزمین در کانون حملات دشمن قرار می‌گیرد و در جنگ اقتصادی، شریان‌های اقتصادی مورد هدف هستند. بنابراین در جنگ اقتصادی، هر چه تمرکز بیشتر باشد امکان شناسایی از سوی دشمن راحت‌تر می‌شود. طبیعتا به‌واسطه تفاوت ماهیتی، به‌رغم اشتراک لفظی در واژه جنگ، اقتصاد باید در این وضعیت، کاملا غیرمتمرکز و مسیرهای تجاری و اقتصادی کشور، مویرگی و متکی بر پتانسیل‌های مردمی باشند تا ریسک شناسایی و تحریم به حداقل برسد.

‌مشکل امروز کشور نه اصولگراست و نه اصلاح‌طلب، بلکه مشکل اساسی، مدیریتی است که به صورت وحشتناکی از مسائل علمی فاصله گرفته است. اکثر مدیران دارای این پتانسیل لازم نیستند. مدیری که در یک کشور خشک بیش از ۷۰ درصد آب را از دست می‌دهد، مسلم است از دانش روز فاصله جدی دارد. کشور ترکیه در روز چقدر بنزین مصرف می‌کند و ما با همان میزان جمعیت ۱۰ برابر ترکیه مصرف بنزین داریم!

سیدمهدی شجاعی در یادداشتی با انتقاد از وجود برخی مفاسد اقتصادی و بی توجهی به معیشت مردم، احساس نا امنی اقتصادی و فساد حکومتی را عامل فساد آحاد مردم عنوان کرد.محصول غارت بیت المال یا بی توجهی به معیشت مردم، فقط لطمه‌ی اقتصادی به مردم نیست.ایجاد هرج و مرج و ناامنی اقتصادی است. ترویج لقمه حرام است و موجّه ساختن آن.

امام‌ جمعه موقت تهران با بیان اینکه کالاهای اساسی بعد از پایین آمدن قیمت دلار کاهش نیافته است، گفت: مردم برای اداره زندگی خود دچار مشکل زیادی هستند.امام جمعه موقت تهران با بیان اینکه مسئولان باید به محرومان و گرسنگان تفقد کنند، افزود: آمریکا قبل از انقلاب مردم ایران را به ذلت و سلطه کشاند و امام‌ خمینی‌(ره) مردم را به میدان مبارزه کشاند و این ذلت‌ به کرامت و عزت تبدیل شد. ملت نیز دست یاری دادند تا پیشوای زمان تنها و خانه‌نشین نباشد.