وقتی تقی خواجه نوری به‌عنوان کفیل شهرداری تهران 80 سال قبل اولین زن را استخدام کرد، احتمالاً هدفی جز جلب رضایت دربار به منظور ثبات مدیریت خود نداشت و قطعاً هم نمی‌دانست با این کار در حال گشودن پرونده‌ای بسیار جدی در برابر شهرداران بعد از خود است. پرونده‌ای که با وجود فراز و نشیب‌های متعدد همواره ارتباط تنگاتنگی با دوره‌های تاریخی مبارزات اجتماعی، فضای سیاسی کشور و جنبش‌های مدنی داشته و دارد. شهرداران بسیاری بر سر این مسأله مورد مواخذه قرار گرفته یا نامشان در تاریخ ثبت شد. از جمله خود خواجه نوری که هر چند زودتر از آنچه گمان می کرد ناگزیر به ترک شهرداری شد، اما به هرحال به‌عنوان حامی جدی اشتغال زنان شناخته می‌شود.