قانون جامع حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت اولین بار در سال 1383 در مجلس شورای اسلامی تصویب شد و قرار بود که حقوق معلولین به واسطه اجرای این قانون تامین گردد. بدلیل اینکه قانون مصوب به صورت طرح توسط نمایندگان ارائه شده و محل های اعتباری آن نیز تامین نگردیده بود، اجرایش چندان الزام و تکلیف برای دولت نداشت. از سوی دیگر تمام وجوه زندگی معلولین را در بر نگرفته بود. بخاطر اینکه این قانون اهداف مد نظر را برآورده نکرد، نیاز به بازنگری در آن اهمیتی دوچندان یافت.