در مقطع کنونی، در حالی بودجه سال آتی به مرحله تصویب نزدیک می‌شود که اقتصاد ایران به مراتب نیاز بیشتری به تنظیم یک بودجه هدفمند و اهرمی دارد؛ سند مالی که هم بتواند در تقابل با فشارهای خارجی، بخشی از رفاه متضرران تورم را جبران کند و هم نقش اهرمی خود را در رشد اقتصادی ایفا کند. به‌منظور دستیابی به این اهداف، دولت با دو سوال مواجه است که چه سطحی از مخارج را لحاظ کند؟ و مخارج مذکور را با چه ترکیبی بین زمینه‌های مختلف تنظیم کند؟ بررسی تجربه‌ کشورهای عضو OECD راوی پاسخ مناسبی به دو سوال مذکور است.