وقتی مینا صورتش با اسید سوخت، نامزد داشت، آن‌ها همه مقدمات ازدواج‌شان را هم انجام داده بودند. قرار بود سر خانه و زندگی‌شان بروند، اما آن حادثه همه چیز را به هم ریخت.

این جوان‌ها قرار بود محدود شوند، اما سر از موفقیت درآوردند. دنیای اطراف‌شان، نگاه دور و بری‌ها و خیلی چیزهای دیگر باید مانع پیش رفتن و پیشرفت آنها می‌شد، اما نازیلا، امیر و حسین نخواستند مغلوب شوند و گرچه هنوز هم شرایط آن طور که باید برای هیچ کدامشان مهیا نیست، اما هر سه به اتفاق می‌گویند: «می‌خواهیم نه تنها خودمان مشغول کار باشیم که به جوان‌های دیگر هم کمک کنیم؛ چه آن هایی که مثل ما دارای معلولیتند و چه آن هایی که سالمند.»