عجیب است که برخی نان نظام را می‌خورند و آن را قبول ندارند. این حتی عجیب‌تر از آن است که برخی هیچ ارتباط مالی با نظام ندارند، اما طرفدار نظام هستند. دست بر قضا همین مردمی که منافع مادی نداشته اند، بیشتر پای نظام ایستاده اند. عجیب‌تر از این دو گروه کسانی اند که شیره نظام را مکیده اند و وقت بازنشستگی و دور شدن از برخی مواهب مادی آن، ضد نظام و اپوزیسیون شده اند.

در معنای مدرن، « سیاست اخلاقی » غیر از «اخلاق سیاسی» است. «اخلاق» در این دو اصطلاح، تنها مشترک لفظی است و دو معنای متفاوت دارد. اخلاق در اصطلاح «اخلاق سیاسی» دیگر معنای گذشته خود را ندارد؛ یعنی دیگر به معنای تربیت نفس، باید و نبایدهایی که از عقل، فطرت، وجدان یا دین گرفته شده است، نیست و به تعبیری «اخلاق سیاسی» به منطق حاکم بر پدیده‌های سیاسی اشاره دارد و مجموعه‌ای از قواعد پسینی است که در عرصه تجربه سیاسی ساخته و پرداخته شده و امروزه، سیاست با آن ویژگی‌ها شناخته می‌شود.