من عادت نبشتن نداشته‌ام هرگز، سخن را چون نمي‌نويسم در من مي‌ماند و هر لحظه مرا روي دگر مي‌دهد». محمدعلي موحد در پيشاني مقدمه مقالات شمس اين گفته شگفت‌انگيزِ شمس تبريزي را مي‌آورد كه در نظرش چنان شيفته جلوه‌هاي جادويي خيال در خاطر پرخروش خود است كه دلش رضا نمي‌دهد سخن را در قالب كلماتي بي‌حركت درآورد.