قانون مالیات بر خانه های خالی یک اقدام احمقانه به اسم قانون است که مثلا قصد کنترل سوداگری در بازار مسکن را دارد. به پیشنهاد دهندگان و مصوب کنندگان این قانون می گوییم که چرا مالیات بر مالکیت را مصوب نکردند( نظیر بسیاری از کشورها).هر فرد در بسیاری از کشورها می تواند مالک متراژ معینی خانه بشکل تجمیعی یا انفرادی باشد( مثلا 200 متر منزل سند دار در مناطق درجه یک، 300 متر در مناطق درجه دو یا 500 متر در مناطق درجه سه).تا این میزان مالکیت، مالیات عادی را در بر می گیرد و بالاتر از این میزان ، مالیات مضاعف و تصاعدی را شامل می شود. ما به شما می گوییم چرا. چون منابع بعضی از کله گنده ها به خطر می افتد. راحترین کار مالیات بر خانه خالی است که مثلا کاری کرده باشیم و مثلا جلوی سوداگری را گرفته باشیم. آقای زاکانی، فکر نمی کنی، 350 هزار قرارداد صوری بستن برای اعضای خانواده،کار پر زحمتی نیست؟ چرا خودت را فریب می دهی و فکر می کنی ، مردم هم نفهمند؟

باوجود اینکه 90 درصد فایل های عرضه آپارتمان در شمال تهران می باشند اما غالب فروش قطعی در مناطق جنوبی پایتخت انجام می شود.طی اواخر دهه ۸۰ بانک‌ها و بخش‌های مالی از این دست بر اساس یک تحلیل غلط ده‌ها هزار میلیارد تومان از منابع خود را در بخش زمین و مسکن سرمایه‌گذاری کردند و امروز کشور با بیش از ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار مسکن خالی روبه‌رو است که بیشترین خانه‌های خالی از سکنه با بیش از ۶۰۰ هزار واحد در تهران است، جالب آنکه بیش از ۹۰ درصد فایل‌های عرضه آپارتمان در تهران مربوط به شمال غرب و شمال است، اما حدود ۶۰ درصد فروش قطعی در مناطق جنوب و شرق انجام می‌شود.