اگر بپذیریم که خواست و منفعت اجتماعی بر مبنای خواست و منفعت همه افراد اجتماع باید شکل بگیرد، کارگران یکی از مهم‌ترین گروه‌های جامعه هستند و عدالت یعنی وزن این گروه در جوامع آزادی‌خواه و دموکراتیک باید متناسب با میزان نقش آنها در تولیدات جامعه باشد.کارگران ایران را می‌توان به چند گروه تقسیم کرد: کارگران کشاورزی سنتی فاقد بیمه بازنشستگی و غیرمشمول قانون حداقل دستمزد، کارگران خدمات شهری و روستایی تا حدودی دارای بیمه بازنشستگی و تحت قانون حداقل دستمزد، کارگران صنعتی عمدتا دارای بیمه بازنشستگی و مشمول قانون حداقل دستمزد و کارگران بخش دولتی کاملا دارای بیمه بازنشستگی و مشمول قانون حداقل دستمزد، کارگران خویش‌فرما مانند پزشکان، وکلا، هنرمندان و سایر اصناف. نکته مهم در این گروه‌ها این است که توزیع درآمد بین این کارگران را نمی‌توان در ایران طبق آمار رسمی تحلیل کرد.