وظایف بازرگانی وزارت جهادکشاورزی بالاخره به وزارت صنعت، ‌معدن و تجارت سپرده شد تا به جای احیای وزارت بازرگانی، این بار شاهد تمرکز فعالیت‌های بازرگانی کشور در یک وزارتخانه باشیم و مسوولیت این بخش نیز بر عهده قائم‌مقام وزیر صمت در امور بازرگانی باشد. براساس این تصمیم در واقع همه وظایف محوله به وزارت جهادکشاورزی طی قانون انتزاع در سال ۱۳۹۱، مجددا به وزارت صمت منتقل شد. فعالان اقتصادی بازگرداندن اختیارات بازرگانی وزارت جهادکشاورزی به وزارت صمت را گامی مثبت و موثر در مسیر تنظیم و تعادل بخشی به بازار ارزیابی می‌کنند، هرچند که به اعتقاد آنها تنظیم مستمر بازار به اجرای برخی سیاست‌ها و اقدامات اصلاحی در بخش تولید، توزیع و عرضه کالا بستگی دارد. در عین حال آنها همچنان اعتقاد دارند که دخالت در بازار کار دولت نیست و باید به بخش‌خصوصی واگذار شود. البته دولت هم باید ناظر و سیاست‌گذار باشد.

رئیس جمهوری در دستورالعملی به وزارت جهاد کشاورزی با تأکید بر خودکفایی در تولید کالاهای اساسی از این وزارتخانه خواست در صورت نیاز به واردات این کالاها، برای رفع نیاز «کشت فراسرزمینی در کشورهای منطقه» در دستور کار قرار گیرد. دولت در کشت فراسرزمینی فقط نقش تسهیلگری را بر عهده دارد و اجرای آن بر عهده بخش خصوصی است.

احمد علی کیخا رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، با اشاره به اینکه نیازی به احیای مجدد وزارت بازرگانی نیست، اظهار کرد: برخی نمایندگان مجلس بنا به دلایل مختلف، مخالف احیای مجدد وزارت بازرگانی هستند.

عضو اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران گفت: اصول صادرات و واردات محصولات کشاورزی در دنیا این است که وزارت کشاورزی هر کشوری متولی این کار باشد اما وقتی عملکرد این وزارتخانه را نگاه می‌کنیم می‌بینیم که بهتر است به سمت احیای وزارت بازرگانی برویم.

حجتی به مقایسه میزان تولیدات کشاورزی در قبل و بعد از پیروزی انقلاب پرداخت و گفت: در سال ۵۷ همه تولیدات کشاورزی حدود ۲۶ میلیون تن برآورد شده، امروز این رقم به ۱۲۲ میلیون تن رسیده است.

عضو فراکسیون امید مجلس، استیضاح وزیران دولت را موجب وقفه در امور اجرایی کشور دانست و گفت: موانع و گره های موجود در وزارتخانه ها، نه شکلی بلکه محتوایی هستند و با استیضاح وزیران برطرف نمی شوند.این نماینده مجلس همچنین گفت: استیضاح زمانی ضرورت دارد، که وزارتخانه ای با مسائل ومشکلاتی درگیر باشد که برای رفع و اصلاح آنها هیچ راه حلی جز استیضاح وزیر برای آن متصور نباشد.

این نوشته در توصیف شخصیت بزرگمردی همانند او نیست، چراکه حقیر فاقد بضاعت تعریف و تمجید از روح بزرگ این مجاهد نستوه بوده و خود را در جایگاهی نمی‌دانم که انسانی بی نیاز، وارسته و رها از تعلقات همچون وی را در دایره مدح و ثنای متعارف روزمره بینگارم.