آنچه مسلم است اینکه گندم کالایی استراتژیک در تمامی کشورهای دنیاست و برای امنیت غذایی کشور دولت‌ها برای تولید و رفاه تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان برنامه‌ها و سیاست‌های متناسب را مطالعه و احصا می‌کنند که در این میان ذی‌نفعان موضوع، مشارکت بالایی در تصمیم‌سازی و اجرا دارند. اینکه چرا هنوز در کشور الگوی مناسبی برای خرید و فروش گندم و تعامل با ذی‌نفعان آن طراحی و اجرا نشده است(الگویی که یکی خودش را برنده یا بازنده نداند) جای سوال و پرسش است و ضرورت دارد محققان و دولتمردان به دنبال پاسخی مناسب برای آن باشند.