در زندگی روزمره، قضاوت‌ درباره سلیقه دیگران در قالب صفاتی چون بی‌سلیقه، خوش‌سلیقه، بدسلیقه، کج‌سلیقه، تازه به دوران رسیده، خز و خیل، جوات، دهاتی، جنوب شهری، بالاشهری، نوکیسه، و فشن مطرح می‌شود. هرکدام از این کلمات بار معناییِ تحقیرآمیز یا ستایش‌آمیزی دارند. افراد با چنین کلماتی به ارزش‌گذاری سلیقه می‌پردازند؛ سلیقه‌ای را پست‌تر و سلیقه‌ای را برتر می‌دانند. ازاین‌رو سلیقه‌ها قضاوت می‌شوند و همین قضاوت‌ها باعث می‌شود تا افراد برای خوش‌سلیقه نامیده شدن رقابت کنند.