بررسی‌ها نشان می‌دهد که حدود ۴۰ درصد از منابع عمومی دولت شامل هزینه رفاهی در بودجه سال آینده خواهد شد، این درحالی است که به علت «تعدد نظام‌های حمایتگر و غیرموثر»، «مکانیزم نادرست نظام‌های مالیاتی» و «نبود نظام اطلاعات کامل در شناسایی خانوارها» عموما برنامه‌های هزینه بر رفاهی بودجه، با ناکارآمدی روبه‌رو می‌شوند. مطابق بررسی‌ها، وجود یک برنامه یکپارچه و هدفمند که از کثرت سازمان‌های حمایتگر بکاهد و بر افزایش کارآیی سیاست‌ها بیفزاید، می‌تواند هزینه رفاهی بودجه را مدیریت کند.