نخستین زیر دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به نام «طارق ۹۰۱» در دوم آذر ماه ۱۳۷۱ در بندرعباس به ناوگان نیروی دریایی پیوست.

زیردریایی‌ها امروز در بحث طبقه بندی به دو دسته مجهز به پیشران اتمی و پیشران دیزل الکتریک تقسیم بندی می‌شوند. زیردریایی‌های اتمی شناورهای بسیار پیچیده، گران قیمت و حساسی هستند که در حقیقت انتهای فناوری زیر سطحی محسوب می‌شوند. اما برای شروع کار در بخش زیر سطحی به صورت بومی یا رسیدن به یک توان مناسب زیردریایی برای تأمین نیازهای دفاعی، بسیاری از کشورها اصولاً نیازی به زیردریایی اتمی نداشته و با ترکیب زیردریایی‌های دیزل الکتریک و فناوری پیشران مستقل از هوا (AIP) توان بسیار خوبی در این بخش بدست آورده اند.

طرح برنامه این سفر به تایید سلسله مراتب رسیده و امیر دریادار خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش نیز در آذرماه سال جاری گفت: «حضرت آقا فرمودند نیروی دریایی هر زمان برای دریانوردی اقیانوسی آمادگی لازم را داشت این اقدام را انجام دهد.»