طراحی سیاست راهبردی بلندمدت اصلاح و توسعه نظام سلامت کشور و اصلاح گاورننس یا حکمروایی نظام سلامت به‌همراه مشارکت در طراحی سیاست‌های کلان در حوزه‌های کلان حکمرانی و طراحی سیاست‌های تصمیم در بخش سلامت مبتنی بر درک و فهم شرایط نوین حوزه عمومی، سیاست‌های عمومی، سیاست‌های اجتماعی و سلامت و دستاوردهای سلامتی کشورهای پیشرفته یا موفق در دنیای معاصر و انتقال تجربیات از کشورهای در حال توسعه واقعی با شرایط قابل تطبيق و انتظام مجدد و اولویت‌گذاری امور سلامت بر مبنای اولویت سلامت عمومی (public Health) و زندگی سالم (healthy living) در شهر و روستای سالم و ارتقای دانش و سطح سواد سلامتی (Health literacy) و ارتقای توان گفتمان و مفاهمه بین مردم و سیاست‌گذاران و مجریان سیاست برای انتقال از نظام سلامت دستگاه‌محور به نظام سلامت شخص و مردم‌محور با توان خودکنترلی سطح سلامت فردی و خانوادگی و استفاده از تکنولوژی دیجیتال، اصول اولیه سناریوی سوم را ترسیم می‌کنند.

این نوشتار قسمتی از مورد‌پژوهی یک نوشتار کامل‌تر با عنوان «اثر و نقش گروه‌های فشار در نظام سیاست‌گذاری عمومی سلامت» است که با توجه به اهمیت آن در یک صورت‌بندی مستقل ارائه می‌‌شود. خلاصه: مطالعه موردی و تطبیقی سازمان نظام‌پزشکی در ایران و دیگر کشورها از‌جمله انگلستان، ایرلند، کانادا، چین و هند نشان می‌دهد که کانسیل یا انجمن نظام پزشکی در این کشورهای مطالعه‌شده به جز ایران اصلی‌ترین مأموریت خود را دفاع و حمایت از حقوق بیماران و مصرف‌کنندگان قرار داده‌اند و در کنار آن بر استانداردهای آموزشی کادر پزشکی نظارت می‌کنند.