آمارها حاکی از این است که بیش از نیمی از خانوارهای فقیر، شاغل هستند. داده‌هایی که ثابت می‌کنند صرف داشتن شغل تضمین‌کننده رفاه نخواهد بود و این در خلاف عمده سیاست‌های دولت است که تمرکز غالب آنها بر اشتغال‌زایی صرف بوده و به سرنوشت پس از اشتغال بی‌توجه است.