در این سال‌ها خیلی‌ها درباره وضعیت فضای آموزشی سیستان‌ و بلوچستان نوشتند از مدارس خشتی و گلی‌اش، از دانش‌آموزانی که به خاطر نبود مدرسه مجبورند آغل گوسفندان را آب و جارو کنند و میز و نیمکت بگذارند تا آنجا برایشان کلاس درس شود. سیستان و بلوچستان استانی است که اصولاً هر گاه سخن از محرومیت، سوء تغذیه و فقر به میان می‌آید، امکان ندارد که نامش برده نشود؛ محرومیت از امکانات آموزشی و تحصیل فقط یک نمونه از محرومیت این استان است. البته هر وزیری هم که می‌آید قول می‌دهد وضعیت را بهتر کند اما شرایط بهتر از این هم نمی‌شود. اینها را علیم یارمحمدی نماینده زاهدان در مجلس شورای اسلامی می‌گوید.