براساس نتایج این پژوهش، عواملی مثل وضعیت اجتماعی- اقتصادی خانواده، سطح تحصیلات والدین و هزینه‌کرد پایین خانواده‌ها برای آموزش، در ریسک ترک تحصیل و فقر آموزشی فرزندان مؤثر بوده است. همچنین هزینه‌های خانوار برای آموزش در دهک‌های پایین جامعه کاهش یافته است؛ خانواده‌های فقیر با محدودیت‌های مالی بیشتری روبه‌رو هستند و بودجه کمتری را به آموزش فرزندان‌شان اختصاص می‌دهند. از سوی دیگر تراکم بالای کلاس‌ها و کمبود معلم، به‌ویژه با افزایش جمعیت دانش‌آموزی، بر کیفیت یادگیری تأثیر منفی داشته است.محمد حبیبی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران هم می‌گوید، باتوجه به سیاست‌ها از اوایل انقلاب و تبلیغاتی که برای نهضت سوادآموزی انجام می‌دادند، عملاً باید نرخ سوادآموزی در کشور بالای ۹۵ درصد باشد اما با وجود گستردگی بحث آموزش عمومی در ایران از منظر مدارس و تلاشی که صورت گرفته تا نرخ سوادآموزی افزایش پیدا کند، ولی بیش از دو دهه است که روی ۸۰ درصد ثابت مانده است.

رئیس سازمان نهضت سوادآموزی مدعی باسوادی ۹۷ درصدی ایرانیان شده است؟ واقعا کسی نیست که به ایشان مشاوره دهد و واقعیات را در گوشش زمزمه کند؟ این آمار را از کجا آوردی آقای عبدی؟ بازگشت به بی سوادی در سوادآموزان نهضت چقدر است؟ بر اساس برخی گزارشات دریافتی، خودت در کارت درمانده شده ای، چرا فرار به جلو با مقایسه نادرست آمار‌های قبل و بعد از انقلاب می‌کنی؟ از تعداد دانش آموزان ترک تحصیل کرده مطلع هستی؟ چرا اوضاع را گل و بلبل نشان می‌دهی و به نظام و جمهوری اسلامی و انقلاب خیانت می‌کنی؟ با سوادی در کله تو چه تعریف شده؟ آیا سواد را صرفا توانایی خواندن و نوشتن می‌دانی؟ متاسفیم برایت عزیز. جای ترحم وجود دارد به این حد از تحلیل ها.

رئیس سازمان آموزش وپرورش استثنایی گفت: ۴۷ درصد مردم قبل از انقلاب سواد داشتند و امروز به رقم بیش از ۹۷ درصد رسیده‌ایم و به عنوان معاون وزیر ادعا می‌کنیم یک دانش‌آموز نداریم که بخواهد درس بخواند و ما امکانات نداشته باشیم.

معاون وزیر و رییس سازمان نهضت سواد آموزی کشور گفت: پس از انقلاب اسلامی نرخ با سوادی در کشور 50 درصد افزایش داشته که این عدد سه برابر میانگین رشد جهانی است