اگر ۲۸ مرداد قیام بود و به دولت «پوشالی» مصدق پایان داد چرا محمدرضا پهلوی ۵ ماه بعد نخست وزیری را برگزید که تصویر رییس آن «دولت پوشالی» را بالای سر خود نصب می کرد؟ چرا نخست وزیری را برگزید که ۲۸ مرداد را کودتا می دانست نه قیام؟ در شصت و ششمین سالروز کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برآن نیستم آنچه را که در سال های پیش و به این مناسبت و بیشتر در نفی ادعای «کودتا نبودن» یکی از کودتا ترین کودتاهای تاریخ معاصر نوشته ام تکرار کنم و خوانندگان علاقه مند به این موضوع را به همان مطالب ارجاع می دهم که قابل جُست و جو و در دسترس است.

میرزاتقی‌خان موقعی به صدارت رسید که امور لشکری خراب و سازمان داخلی کشور از هم گسیخته و خزانه دولت تهی شده بود، هرج‌ومرج و ملوک‌الطوایفی در سراسر کشور حکمفرمایی داشت. فرمانداران در شهرستان‌ها هریک خود را پادشاهی می‌دانستند، وضع قضایی روی هم رفته بی‌نظم و ارتشا در کلیه امور رواج داشت. امیرکبیر با مشاهده اوضاع نابسامانی‌ها و تجزیه و تحلیل و درک علل اساسی معتقد بود که باید درکلیه شئون تغییراتی به عمل‌ آید و با توجه به میزان آمادگی کشور و نیازهای جامعه دست به اقداماتی زد. او بدوا شروع به عزل و نصب ماموران کشوری و لشکری کرد و برای تصدی هر شغل بهترین اشخاص را انتخاب کرد و سپس به اصلاح دیگر امور پرداخت که علاوه بر تحول سیاسی، فرهنگی، اجتماعی نقش بسزایی نیز در تامین امنیت قضایی داشت.