خواستگاه نظرات آمارتیا سن،بر نقد مکتب فایده گرایی و خرسندی فردی در اقتصاد قرار دارد. به اعتقاد وی، مکتب فایده گرایی و خرسندی فردی در اقتصاد می تواند منجر به تأمین توسعه، افزایش تولید و تأمین بهره وری شده، اما الزاما نمی تواند باعث برابری اجتماعی و برقراری عدالت گردد. بر این قاعده با ایجاد نوعی نابرابری، بستر را برای زایش قربانگاه های فردی ، ایجاد می کند. تداوم این روند نیز باعث ایجاد نوعی پاندومی خودکامگی ناشی از دولت حداقلی و عدم پذیرش مسئولیت ها توسط دولت ها می گردد. پاندومی که نابود کننده دستاوردهای اقتصادی قبلی خواهد شد.

نمایی جالب می بینید از پشت و روی دیوار مهربانی. آن سو دپوی خودرو های لوکس و این سوی دیوار ... !

فقر، پدیده‌ای دردناک و وضعیتی ناعادلانه است که بشریت همواره با آن روبرو بوده است. صرف نظر از مسئولیت وجدانی و انسانی هر یک از ما در برابر سرنوشت هم‌نوعان خود، که ما را موظف می‌کند در حدّ توان برای کاهش و التیام دردهای فقرا تلاش کنیم، منافع دیگری نیز از ارتقاء و بهبود کیفیت زندگی فقیران، نصیب غیرفقیران و به طور کلی، جامعه‌ بشری خواهد شد.

تجزیه تغییرات فقر در مناطق شهری، روستایی و کل کشور نشان می دهد که اثر خالص رشد بر فقر منفی است اما اثر خالص نابرابری دارای نوسانات مثبت و منفی بوده است.