«لی شیانگفو» در یک کلبه تک‌اتاقه بزرگ شد که فقط با یک لامپ که از سقف آویزان بود روشن می‌شد. این کلبه کوچک در بخش فقیرنشین استان «هنان» در ۵۰۰ مایلی پکن قرار داشت. پدرش پس از اینکه پای خود را در یک حادثه کاری از دست داد دیگر قادر به کار کردن نبود. مادرش هم هر روز در مزارع گندم زحمت می‌کشید و مرارت می‌برد. وقتی برای اولین بار در تابستان ۲۰۰۱ با «لی» در یک سفر طولانی با قطار آشنا شدم، قرار بود زندگی‌اش دگرگون شود.