به نظر می‌رسد اوپک همواره در زمان اشتباه دست به اقدام برای تعادل بازار می‌زند. در واقع تصمیمات این سازمان برای کاهش یا افزایش عرضه نفت مدام در تداخل با عوامل بیرونی قرار دارد؛ زمانی که اعضای اوپک و متحدانش تقویت سمت عرضه را هدف‌گیری می‌کنند، رشد عرضه از دیگر نقاط جهان به بازار سرازیر می‌شود و قیمت نفت‌ها را در سراشیبی سقوط قرار می‌دهد. این درست اتفاقی است که بعد از ژوئن و تصمیم اوپک برای افزایش تولید رخ داد و در نهایت به تغییر سیاست اوپک و توافق مجدد برای کاهش عرضه در ماه دسامبر منتهی شد.