مهمتر از دشمن خارجی ما، سروکار داشتن با مدیران غیرمتخصص داخلی است. یادمان نمی‌رود که در دولت سیزدهم درباره حقابه سیستان فریاد می‌زدیم و معاون سیاسی وزیر کشور (میراحمدی) مردم و رسانه‌ها را محکوم به تشویش و ایجاد بحران می‌کردند؟ تا کی باید به اسم تعهد، سرتخصص و کاردانی را بریده و درمانده از تخصص و تعهد باشیم، خدا می‌داند؟ ورای مباحث حاشیه‌ای، کشور در بحث آب‌های مرزی، حق آبه رودخانه‌های برون مرزی وارد شده به کشور، دچار چالش بوده و تداوم کم توجهی‌ها، می‌تواند این چالش‌ها را تبدیل به بحران کند. از سال‌های دور، افغانستان ادعای معامله آب با نفت را داشت. بجای پیگیری حقوقی مسئله در مجامع بین المللی و اخذ احکام فراملی و همچنین بجای تقویت حوزه دیپلماسی رسمی، خودمان را دلخوش به رایزنی‌های مثلا دوستانه جماعتی، سرخوش از مدیران داخلی کردیم و بحران را برای کوتاه مدت حل نموده و برای میان و بلند مدت، تبدیل به فاجعه کرده ایم. ۲.۵ مترمکعب آب ذخیره شده پشت ۴سد ساخته شده در افغانستان تشنگی ایران را تشدید کرده و علاوه بر ایجاد چالش آبی برای ساکنان استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی و خراسان شمالی، تهدید جدی برای کاهش تنوع زیستی ایران به شمار می‌رود. چه کسی از امثال میراحمدی‌ها در امروزه روز حساب و کتاب می‌خواهد؟

استاندار سیستان وبلوچستان بر پیگیری جدی حق آبه تالاب هامون از طریق وزارت امور خارجه تاکید کرد.استاندار گفت: طرحی در دست تهیه است تا بر مبنای آن بخشی از نیروهای موجود دستگاه‌ها با انجام آزمون اختصاصی جذب شوند تا حداقل بخشی از این کمبود نیروی انسانی جبران شود. استاندار سیستان و بلوچستان وضعیت این استان را به دلیل خشکسالی‌های پی در پی از نظر درآمد و مالیات نامطلوب توصیف کرد و گفت: ضروری است اعتبارات دولتی به بخش‌های مختلف این استان تخصیص یابد تا شاهد تسریع در رفع عقب افتادگی‌های تاریخی این خطه از ایران اسلامی باشیم.