تعارض منافع آشکار را می‌توان از حضور همزمان یک شرکت و محصولش در بازار بورس دید. حقیقتی که بعضی‌ها قصد کتمان آن را دارند. اگر این بازار انحصاری یا شبهه انحصار نبود، شاید می‌شد، چشم را بر روی برخی تعارض‌ها بست، اما این بازار بشدت انحصاری است. با اندکی ایجاد ابهام و کارشکنی کم توجهی به کارآمدی در قرعه کشی‌ها، با اندکی کاهش تیراژ تولید و با اندکی خواباندن تولیدات در پارکینگ‌ها و دامان زدن به التهاب قیمتی خودرو در بازار آزاد، خودرو را وارد بازار بورس کردند. می‌گویند که این کار از زیان انباشته خودرو ساز کم می‌کند (زرشک طلایی تقدیم معتقدین به این نظر. آیا این گروه می‌دانند که زیان انباشته این کپه ناکارآمدی چقدر است و چند سال طول می‌کشد که کاهش موثر پیدا کند؟)، غافل از اینکه با داستان‌هایی جدید روبرو هستیم. صحبت‌های ابراهیم مددیان رئیس اتحادیه نمایشگاه‌داران تبریز در این خصوص، قابل توجه است.

کاکایی گفت: بی‌برنامگی و دخالت در صنعت خودرو بیداد می‌کند. امروز گرانی و عرضه کم خودرو در بازار، مشتریان را دچار بی‌اعتمادی به صنعت خودرو کرده است. نوسانات در تصمیم‌گیری‌ها نه‌تنها به ضرر خودروسازان شده بلکه مشتریان محصولات خودرویی را نیز تحت‌تاثیر قرار داده است.