صفي يزدانيان، نويسنده‌اي که او را با جستارهاي ادبي‌اش در ستايش فيلم‌هاي تاريخ سينما مي‌شناسيم و اتفاقا به تازگي همين جستارها هم در ويراست دوم کتاب «ترجمه‌ي تنهايي» از سوي نشر چشمه منتشر شده است، در جشنواره سي‌وهفتم فيلم فجر در دومين تجربه فيلم‌سازي‌اش فيلم «ناگهان درخت» را با تهيه‌کنندگي و بازي پيمان معادي پس از فيلم موفق «در دنياي تو ساعت چند است؟» ارائه کرد؛ فيلمي شاعرانه که شايد در هياهوي بسيار فيلم‌هاي تجاري نظر داوران را جلب نکرد، اما بسياري از منتقدان را به ستايش واداشت.