با وجود افزایش سنواتی درامد شهروندان و خانوار ایرانی در هر سال، متاسفانه دو عامل نرخ تورم بالای حاکم بر اقتصاد و سرکوب فرآیند تناسب حقوق و دستمزد افراد دارای حقوق ثابت(کارمندها و کارگرها) باعث کاهش قدرت خرید خانوار و تضعیف وضعیت معیشتی مردم و بالتبع، کاهش استانداردهای زندگی شهروندان شده است. براساس گزارش مرکز آمار، میانگین درآمد سالیانه خانوار شهری از ۲۸۴ هزار تومان در سال ۱۳۷۰ به ۲۵۶ میلیون تومان در سال ۱۴۰۲ رسیده که نشان‌دهنده رشد ۹۰۴ برابری است. متوسط هزینه سالیانه خانوار شهری از ۳۰۵ هزار تومان در سال ۱۳۷۰ به ۲۰۶ میلیون تومان در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته که رشد ۶۷۵ برابری را نشان می‌دهد. در سال ۱۴۰۲، خانوارهای شهری به طور متوسط ۲۵۶ میلیون تومان درآمد و ۲۰۶ میلیون تومان هزینه داشته‌اند.

علی رغم اختصاص ارز به واردات نهاده‌های دامی، اما قیمت ذرت و کنجاله سویا به سبب ناکارآمدی سامانه بازارگاه نرخ مرغ و گوشت قرمز را هم افزایش می‌دهد.

در این مطلب به موج‌های افزایش قیمت مختلف و عملکرد دولت پرداخته شده است.

درحالی که دبیر ستاد تنظیم بازار و معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت گفته بود، «هیچ خرده‌فروشی حق ندارد مرغ گرم را بالاتر از ۱۱۵۰۰ تومان عرضه کند»، مرغ گرم در تهران همچنان بی‌توجه به این قیمت مصوب، راه خودش را می‌رود.