تاریخ ایران، با همه بدی‌ها و خوبی‌های آن، نیازی به ایدئولوژی ندارد. آنچه ایران را از همه کشور‌های همسایه متمایز می‌کند، تاریخی بودن یعنی غیر‌ایدئولوژیکی بودن تاریخ آن است و همین تاریخی بودن تاریخ ایران یعنی نفور بودن تاریخ ایران از همه نظریه‌هایی است که با مواد آن سازگار نیست نوشتن غیرایدئولوژیکی تاریخ ایران را ممکن می‌کند.

ایران شناسان از آن با نام مدرسه قاجاری «کاخ» یاد می‌کنند اما کسبه و اهل محل آن را با کاربری انبار کالا به یاد دارند، روی سینه دیوار پلاکاردی از تغییر مکان یک تولید کننده فاکتور خبر می‌دهد اما کسی از کسب مجوز تخریب خبری ندارد اینجا کوچه «شهید رمضانعلی زوارئیان» واقع در «لاله‌زار نو» است که دو خانه پهلو به پهلوی هم با آجرها و تزئینات معماری به کل کوچه فخرفروشی می‌کنند.

گارنيک آساطوريان زاده هفتم مارس ۱۹۵۳ ميلادي است. او که يکي از برجسته‌ترين ايران‌شناسان جهان است در سال ۱۹۷۶ ميلادي از بخش کرُدشناسي شعبه ايران‌شناسي دانشگاه دولتي ايروان فارغ‌التحصيل شد. از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۶ ميلادي دانشجوي دکترا و سپس پژوهشگر انستيتوي خاورشناسي آکادمي علوم شوروي در لنينگراد در رشته فرهنگ و زبان‌هاي باستاني ايران بود. گارنيک آساطوريان در سال ۱۹۸۴ ميلادي به اخذ درجه دکترا از دانشگاه لنينگراد و در سال 1990 ميلادي به اخذ دکتراي عالي از آکادمي علوم شوروي در مسکو نائل شده‌ است.

سفیر ایران در روسیه با بیان اینکه روابط ایران و روسیه باید از سطح دولتی به سطح مردم گسترش بیشتری یابد، گفت: تهران و مسکو در بسیاری از مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای مواضع یکسان دارند.