حرکت به سمت پوشش همگانی سلامت نیاز به تقویت سیستم‌های سلامت در همه کشورها دارد و ساختارهای محکم برای ‏تامین بودجه در این حوزه الزامی است.‏وقتی مردم مجبور هستند بیشتر هزینه‌های خدمات سلامت را از جیب خود بپردازند، افراد آسیب پذیر نمی‌توانند به بسیاری از ‏خدمات مورد نیاز خود دست یابند و در چنین شرایطی حتی ثروتمندان هم در صورت وقوع حادثه یا بیماری‌های طولانی مدت ‏در معرض مخاطرات مالی قرار می‌گیرند. تجمیع صندوق‌ها از محل منابع مالی اجباری مانند مشارکت اجباری بیمه، می‌تواند ‏ریسک‌های مالی حاصل از بیماری را بین مردم پخش کند.‏