کودکان کار سعی می‌کنند با جلب ترحم و معمولا گریه‌های ساختگی، احساسات را جریحه دار کرده تا بتوانند به هدف خود برسند. در چنین شرایطی، مردم به آن‌ها کمک کرده و غافل از این هستند که این پول‌ها برای خودشان نیست بلکه مربوط به مافیایی است که این کودکان را مدیریت می‌کنند. عده‌ای از این کودکان، بی‌سرپرست بوده و توسط مافیا هدایت و نگه داری می‌شوند. در ازای کاری که برای آن‌ها انجام می‌دهند، غذا و جای خواب دریافت می‌کنند. روش‌های تکدی گری توسط کودکان شکل جدیدی پیدا کرده است. عده‌ای از این افراد با هماهنگی تعدادی از سوپر مارکتی‌ها و آموزش‌های مافیا اقدام به فعالیت‌هایی ناپسند می‌کنند.

«یاسمن» کودک کار است، با مادر خود از شهر نکا در شرق مازندران به ساری مرکز استان می آید تا گل بفروشد. میدان خزر، پاتوق این کودک کار است که می خواهد پزشک شود.