همه می دانیم که در بسیاری زمینه ها دستاوردهایی داشته ایم و البته در برخی مواضع هم خوب جلو نرفته ایم. اما پرسش این است که چرا از آن احساس رضایت مندی عمیق ناشی از دیدن این پیشرفت ها خبری نیست؟!

فهمیدن اینکه فاصله ثروتمندان و فقرای تهران هرروز بیشتر می‌شود، چندان سخت نیست؛ نه نیازی به آمارهای رسمی دارد، نه داده‌های منحنی لورنز و مقایسه ارقام ضریب جینی؛ شاید نگاهی به سبد خرید ساکنان محله‌های دیپلمات‌نشین تهران همه چیز را روشن کند.

وجود فاصله‌های طبقاتی نه تنها بد نیست بلکه اتفاقاً عدم آن ناعادلانه است اما اگر این فاصله ناشی از کار و تلاش و ابداع و نبوغ و ابتکار و خلق ثروت نباشد محل سوال جدی است و اگر برای جلوگیری از روند نامتعارف افزایش ثروت‌اندوزی حداقل با ابزار ایجاد شفافیت نظام کارآمد مالیاتی اقدامی صورت ندهیم موجبات افزایش عقده‌های اجتماعی را فراهم می‌آوریم.