گروهی از محققان ایرانی دانشگاه استنفورد طی مقاله ای با نگاهی به دو دهه روند تولید علم ایران، رشد انتشارات علمی کشور را بسیار بالاتر از میانگین جهانی و نتیجه سیاستهایی دانسته اند که با تاکید افراطی بر تولید مقالات، به جای هدایت ظرفیت عظیم نیروی انسانی فعال آموزش عالی به سمت توسعه، موجب ایجاد هزینه هایی همچون گسترش سوءرفتارهای پژوهشی شده است و این پرسش را مطرح کرده اند که با سرمایه گذاری ناچیز ایران در تحقیقات که طی دو دهه گذشته فقط ۳ برابر افزایش یافته، خروجی علمی آن، چگونه ۵۰ برابر شده است؟