سفته‌بازی، نوعی کنش سرمایه‌گذارانه است که در پی کسب سود از طریق ‌سوار شدن بر موج نوسانات قیمتی، به بهای خریدن ریسک این نوسانات است. اگرچه عبارت سفته‌باز، تصویر یک بازیگر مخرب اقتصادی را در ذهن تداعی می‌کند؛ اما به عقیده اقتصاددانان تمام گونه‌های سفته‌بازی مخرب نیست و بخشی به جهت تداوم بخشیدن به جریان نقدینگی به سوی بازارها عنوان سفته‌بازان تثبیت‌کننده می‌گیرند؛ اما رفتارهای سفته‌بازان از طریق ایجاد هیجان و سوار شدن بر موج التهابات، می‌تواند اثر مخربی بر اقتصاد یک کشور داشته‌باشد؛ حمله «جورج سوروس» و چند سرمایه‌دار دیگر به پول ملی انگلیس در سال ۱۹۹۲ یکی از معروف‌ترین نمونه‌های چنین حملاتی است. تجارب نظری و عملی نشان می‌دهد سیاست‌گذار در ارتباط با سفته‌بازان ابتدا باید تمایز آنها را درک کند و سپس به مواجهه با آنان برود.

بازار سهام همیشه گزینه قابل توجهی برای کسب سود و افزایش درآمد محسوب شده است. با این حال در وهله نخست چنین بستری در عین جذابیت، برای بسیاری ناشناخته نیز است. ممکن است سرمایه‌گذاران نوپا به دنبال راهکاری مناسب برای کسب منفعت، خواستار مشورت و دریافت کمک باشند. از این‌رو مهم است که فرد چه کسی را به‌عنوان مشاور سرمایه‌گذاری خود انتخاب می‌کند. سرمایه‌گذاری در سهام نیز مانند سایر بازارها، پهلوانان و پهلوان‌پنبه‌هایی را در خود جای داده است. تشخیص این دو از یکدیگر نسبتا مشکل است. به خصوص که گرداب تلاطمات اخیر بازار سهام بیش از همه دامن بازیگرانی را گرفت که به تازگی وارد عرصه معاملات شده‌اند. در همین راستا، حسین عبده‌تبریزی، دبیر‌کل اسبق سازمان کارگزاران اوراق بهادار تهران در سخنرانی اخیر خود در همایش تامین مالی و سرمایه‌گذاری، به راهکارهایی برای شناخت بهتر کارشناسان قابل اعتماد پرداخته که رئوس آن در این مطلب مورد بررسی قرار گرفته است.