یارانه‌های دولتی به بخش‌های مختلف اقتصاد ایران از دهه ۵۰ تاکنون همواره بار مالی سنگینی را به دولت‌ها تحمیل کرده است. یکی از مهم‌ترین این گروه‌ها حامل‌های انرژی هستند که در این روزها به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های دولت روحانی تبدیل شده است. قیمت حامل‌های انرژی در بازار جهانی تعیین می‌شود و قیمت این کالاها در کشورهای مختلف به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم با قیمت جهانی در ارتباط هستند و قیمت‌گذاری آنها توسط دولت‌ها صورت نمی‌گیرد.

مدیرعامل شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت معتقد است: در قیمت‌گذاری حامل‌های انرژی در کشور، جای تصمیمات جسورانه خالی است و همین امر باعث شده تا هر سال، معادل یک هزار و 348 میلیون بشکه نفت خام، انرژی در ایران مصرف شود.وی به مسئله سهمیه بندی بنزین اشاره نمود و گفت این اقدامات اگرچه تا چند سال بر میزان مصرف و کاهش آن موثر بود اما به دلیل آنکه تورم سالانه در قیمت‌ها در نظر گرفته نشد و از سوی دیگر با جهش قیمت نفت در بازارهای جهانی و افزایش ارزش دلار در ایران، قیمت حامل‌های انرژی دوباره از قیمت‌های واقعی دور شد.

«هیچ راهی غیر از این نداریم که قیمت‌ها واقعی شود، ما اکنون تنها داریم زمان را از دست می‌دهیم.» این را یکی از تهیه‌کنندگان بیانیه اقتصادی جمعی از محققان جوان کشور می‌گوید. نویسندگان این بیانیه چه می‌گویند و راهکار آن‌ها چه مزیتی نسبت به احیای کارت سوخت دارد؟