تمام توجه مولانا به زندگی است اما معتقد است این زندگی دنیوی یک مرتبه بسیار متنازل از زندگی است و این زندگی همان زندگی حیوانیست که ما داریم. و از سمت دیگر هیچ عارفی به طور واقعی به مرگ اعتقاد ندارد و این‌که ما از مرگ صحبت می‌کنیم من باب لفظ است.