موفقیت‌های چشمگیر فیزیک و به‌‌ویژه مکانیک نیوتنی در توجیه بسیاری از پدیده‌های فیزیکی شناخته‌شده، فضای فکری و فرهنگی قرن‌های 18 و 19 میلادی را چنان تحت تأثیر قرار داده بود که اکثریت دانشمندان و فیلسوفان بزرگ به این نتیجه رسیده بودند که به یک دستگاه فکری کامل برای توجیه همه حرکات موجودات جهان هستی دست یافته‌اند. نتیجه این وضع برای فلسفه آن دوران یک گرایش فکری قوی به سوی جبری‌گرایی بود. این جبری‌گرایی در استعاره اهریمن یا روح لاپلاسی، به حالت کاملا بلوغ‌یافته‌ای می‌رسد.

فرید قدمی معتقد است که جیمز جویس به دنبال جهان‌وطنی با تصاویر خاص خودش بود. او می‌گوید: مطمئنا یک خواننده ایرانی دچار مشکلات زیادی در خواندن اولیس خواهد شد و مرتبا یا باید به پانوشت‌ها مراجعه کند یا هم‌زمان سرچ کند و بخواند. مثلا به تعداد زیادی از ترانه‌ها یا مسائل مذهبی اشاره می‌‌کند که ما از آن بی‌اطلاعیم.