بعد از جام‌ملت‌های ۲۰۱۹ آسیا در امارات، سرانجام دوران طولانی‌مدت حضور کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران به پایان رسید و مربی پرتغالی به نیمکت تیم‌ملی کلمبیا کوچ کرد. کی‌روش از آغاز سال ۱۳۹۰ سرمربی ایران بود و با توجه به رزومه مهم، کاراکتر جذاب و پست کلیدی‌اش در متن خبرها و تحلیل‌های بسیار زیادی قرار داشت. کارنامه کارلوس در ایران از جهات مختلف قابل ارزیابی و قضاوت است، گرچه بعید به نظر می‌رسد حتی تندروترین مخالفان و منتقدان سینیور هم قادر به انکار برآیند مثبت عملکرد او در فوتبال کشورمان باشند. با وجود این در نگاهی متفاوت به پرونده سینیور، می‌کوشیم تا ابعاد کار او در ایران را از سه منظر ثبات، ثروت و ثمر مورد بررسی قرار دهیم.

از هفته‌ها پیش، از روز مجمع سالانه فوتبال، به‌عنوان پایان حضور اعضای بازنشسته در هیأت رئیسه فدراسیون نام برده می‌شود. براساس شنیده‌ها، فشار نهادهای نظارتی باعث شده کفاشیان، بهاروند، اسلامیان، طالقانی و اصفهانیان تسلیم شوند. این شایعات درحالی است که این 5عضور بازنشسته هیأت رئیسه پیش از این در نامه‌هایی به وزیر ورزش و جوانان تلاش کرده بودند، هزینه برکناری‌شان را بالا ببرند. آنها از وزیر پرسیده بودند که از نظر او و دولت، فدراسیون فوتبال نهاد دولتی است یا غیردولتی.