حاجی فیروز یکی از نشاط انگیزترین پیام آوران نوروز است. حاجی فیروز، یک چهرهٔ افسانه‌ای در فولکلورِ ایرانیان است که در نخستین روزهای هر سال، در کنار عمو نوروز، به شهرها می‌آید تا از آمدنِ نوروز به مردم آگاهی دهد. او یک مرد لاغراندام و سیاه‌رُخ، با کُلاهِ دوکی، گیوه‌های نوک‌تیز و جامهٔ سُرخ است که با دایره‌زنگی و دنبک، به خیابانها می‌آید و به رقص، شیرین‌کاری و خواندنِ آوازِ کوبه‌ای می‌پردازد.

این روزها چهره کودکان کار پشت چراغ‌قرمز چهارراه‌ها، با همه‌روزهای سال یک فرق اساسی دارد. اگر همیشه آن‌ها را با چهره‌های مغموم و نگاه‌هایی توأم با التماس می‌ دیدیم، حالا کودکان کار در کسوت حاجی فیروز پیام آور امید و شادی و حال خوب می شوند.

عید نوروز، چند هزار سالی است که در میان ایرانیان قدمت دارد. با ظهور اسلام و ورودش به کشور نیز این آیین نه تنها رنگ نباخت، بلکه با صحه گذاشتنش توسط ائمه (ع) بیش از پیش قوت گرفت. به علت همزمانی ایام نوروز با آغاز بهار، روح نشاط و امید و طراوت در بین مردم ساری و جاری می‌شود. اما سالیانی است که با هجوم فرهنگ‌های بیگانه و از بین رفتن خرده‌فرهنگ‌های بومی، نوروز نسبت به سال‌های گذشته، کم‌رنگ‌تر شده است.