نقد برنامه‌ی عصر جدید که در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در ۱۴ اردیبهشت ماه برگزار شده بود، حواشی زیادی را در پی داشت و روایت‌های مختلفی هم از آن روز بیان شد. اما حالا یکی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی که در این برنامه حضور داشته ماجرا را به‌گونه‌ای دیگر تعریف می‌کند و از جنجالی می‌گوید که بعد از آوردن نام مرضیه امیری دانشجو – خبرنگار بازداشتی به پاشد. او از تربیونی که به صدا و سیما فروخته شد و از میکروفونی می‌گوید که به خاطر آوردن نام مرضیه امیری کشیده شد.

چه‌وقت نیاز به مسابقه‌های استعدادیابی پیدا می‌کنیم؟ وقتی قفس آهنین مدرنیته (به‌تعبیر ماکس وبر) و فرآیندهای آموزشی و تحصیلی مدرن، جایی به امور خارج از «چارچوب متصلب مدرنیته» نمی‌دهند و فهم سامان‌بخشیدن به سایر شئون حیاتی انسان را ندارند. در این وضع است که به جایی خارج از سازوکارهای رسمی نیاز است تا امیدها ناامید نشود همچنان‌که به بلیت‌های بخت‌آزمایی نیاز است تا کورسویی از امید در کار باشد. اما این امید تا چه حد جدی و حقیقی است امید و هیجان و استعدادی که در این برنامه‌هاست، چه چیزی را تحکیم خواهد کرد؟