در ۲۰ تا ۲۵ سال آینده ایران سالمندی یک مسئله اجتماعی مهم در سیاست‌گذاری اجتماعی و سیاست‌گذاری جمعیتی خواهد بود. در حال حاضر زنان سالمندِ تنها، حدود یک میلیون تا یک میلیون و صد هزار نفر است، ولی در بازه زمانی آینده پژوهی تا سال ۱۴۳۰، زنانه شدن سالمندی به بیش از ۳ برابر افزایش خواهد یافت، یعنی جمعیت «زنان سالمند تنها زیست» به ۵/۳ میلیون نفر خواهد رسید؛ این درحالی است که «زنان سالمند غیرتن‌ها زیست» را هم برابر با مردان خواهیم داشت. تصویر دیگر از سالمندی در کشور افزایش سریع جمعیت زنان سالمند با وضعیت تجرد قطعی است؛ بگونه‌ای که اطلاعات آماری نشان دهنده این است که بویژه متولدین دهه ۶۰ به بعد در ۲۵ سال آینده همه وارد دوره سالمندی می‌شوند؛ بنابراین ما با حجم بالایی از زنان سالمند با تجرد قطعی در آینده روبه رو خواهیم بود. این در حالی است که، ما سیاستگذاری در حوزه سالمندی به معنای واقعی نداریم و عملاً تنها به چند بخشنامه، دستورالعمل و سخنرانی اکتفا کرده‌ایم و برنامه‌های توسعه‌ای ما هم در هفت برنامه گذشته به صورت بسیار جنبی و حاشیه‌ای به مسئله سالمندی پرداخته است و این هم از آن ناشی می‌شود که اصلاً در کشور قانون جامع سالمندی وجود ندارد؛ تنها یک دبیرخانه شورای سالمندی کشور داریم که باید با حضور رئیس جمهور تشکیل شود که در این ۲۵ سال گذشته تنها یک جلسه داشته و هیچ وقت اینکه رئیس جمهور و مسئولان بنشینند و در این شورا اندیشه کنند اتفاق نیفتاده است.

با تغییر سبک زندگی و افزایش تعداد زنان سالمند مجرد قطعی و مطلقه نیمرخ زنان سالمند تنها در ۳۰‌سال آینده تغییر خواهد کرد، به گونه‌ای که در ۳۰‌سال آینده تعداد زنان تنهای سالمند، سه برابر می‌شود و در میان آن‌ها شمار زنان با تجرد قطعی افزایش پیدا می‌کند. همچنان که همین امروز هم پدیده سالمندی در کشور زنانه شده و سالمندان زن تنها بیشترین سهم سالمندی را به خود اختصاص داده‌اند. از همه بدتر اینکه یک‌پنجم از زنان سالمند کشورمان تنها هستند و این مادربزرگ‌های تنها، دست‌شان به دهان‌شان نمی‌رسد و جزو سه دهک پایینی جامعه هستند.

در ۴۰ سال گذشته آمار جمعیت سالمند بالای ۶۰ سال در کشور ۲ برابر شده است. این آمار در سال ۱۴۲۰ به ۲۰ درصد جمعیت کشور می‌رسد و بعد از آن در مدت زمان کوتاه‌تری، افزایش جمعیت سالمندی را تجربه خواهیم کرد.

وی با بیان این که سالمندی در کشور ما زنانه است به طوری که جمعیت زنان سالمند به دلیل بالا بودن طول عمر زنان بیشتر از مردان سالمند است و این در حالی است که بیشتر آن تنها زندگی می‌کنند، افزود: حمایت از زنان سالمند به ویژه وقتی که فرزندی هم برای مراقبت ندارند، ضروری دانست.

رشد فزاینده جمعیت سالمند و پیامدهای آن باعث شده در اکثر جوامع، سالمندی به‌عنوان چالش اجتماعی مورد توجه قرار بگیرد. سالمندی در ایران با شیب تندتری نسبت به برخی کشورها در حال وقوع است، در کنار عوامل و شرایط گوناگون، شهرنشینی و صنعتی شدن تحولات عمده‌ای را در نهادهای مختلف اجتماعی از جمله خانواده ایجاد کرده است، بنابراین مدرن شدن و شهرنشینی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله ایران سنت‌های حمایتی خانواده از افراد سالمند را در هم ریخته است، حال در این میان هستند سالمندانی که به دلایل مختلف اعم از تنهایی، فقر مالی، عدم مسئولیت‌پذیری خانواده در شرایط بدتری زندگی می‌کنند اگرچه سازمان بهزیستی در تلاش است تا ضمن مرتفع شدن بخش زیادی از مشکلات سالمندان تحت پوشش اوقات خوبی را برای این قشر فراهم کند، اما با توجه به افزایش جمعیت سالمندی به‌دنبال کاهش موالید بحث مراقبت از سالمندان و هزینه نگهداری و درمان آنها به مرز هشدار نزدیک شده است.