حجم اخبار فساد، در یک ماه اخیر بر دیگر اخبار اقتصادی سنگینی می‌کرد. اعداد و ارقام اعلام شده از حجم فساد، دستمایه لطیفه‌ها و طنازی مردم شده بود؛ طنزی که البته طعم تلخ داشت. اما در این هیاهو، کمتر کسی پرسید که در فضای ذهنی مفسد چه فرآیندی طی می‌شود که او تصمیم به ارتکاب فساد می‌گیرد؟ در انجام فساد نیز همچون دیگر تصمیمات زندگی، هزینه و فایده تصمیم سنجیده می‌شود.احتمال کشف و جریمه‌های بعد از کشف، هزینه‌های یک فساد است و فایده آن نیز، عایدی است که عمل فساد برای مفسد به همراه دارد. هر چه کفه ترازو به سمت بخش هزینه سنگینی کند، یعنی جامعه هزینه ذهنی فساد را بالا ارزیابی کند، مفسد بالقوه تن به فساد نمی‌دهد. بررسی‌ها نشان می‌دهد برای اینکه کفه ترازو به سمت ضدفساد مایل شود، مهم‌ترین پادزهر، ایجاد پارادایمی به نام «اراده سیاسی یا Political will» است.