تجربه تلخ «تبریز2018» یعنی باید روی «عناوین وارداتی» حساب نکنیم. یکبار برای همیشه، با کارهای ویترینی و نمایشی، خداحافظی کنیم. به واقعیت‌های زندگی شهری بپردازیم.ثبت «تبریز2018» که شاید حتی برای خوش‌بین‌ترین شهروند تبریزی هم غافلگیرکننده بود، موجی از امید و نشاط را در میان بخش‌های مختلف اجرایی پدید آورد. اما طولی نکشید که این «امید و نشاط» عملاً رنگ «جَوگیری» به خود گرفت. یکی استانبولِ رویاهایش را در تبریز می‌ساخت، آن دیگری، ائل‌گلی را تِرند اول توییتر می‌دید. یکی در خیال خود، صف طولانی گردشگران خارجی را در عوارضی ورودی شهر مجسم می‌کرد و آن یکی، تبریز را خواهرخوانده پاریس کرده بود!