جامعه ما در برخورد با پدیده ی اعتیاد هنوز در مرحله ی گسستگی قرار دارد و نیازمند انسجام است. هنوز قانون مواد مخدر، معتاد را مجرم می شناسد و مرز بین قربانی (معتاد) و جانی (قاچاقچی) مخدوش است. بزرگترین تولید کننده ی تریاک جهان، افغانستان، در همسایگی ما به تولید ادامه می دهد و هنوز استراتژی ملی منسجم و عزم ملی در برخورد با این معضل خانمان برانداز نداریم.آنطور که رئیس سازمان نظام پزشکی و برخی دیگر از چهره‌ها و صاحب‌نظران حوزه سلامت اعلام کرده‌اند ۴۰ درصد از پزشکان عمومی طبابت نمی‌کنند و به کار دیگری مشغول هستند.بر اساس آمار ارایه شده، این سوال پیش می آید که ۴۰ هزار پزشک از حدود یکصد هزار پزشک تربیت شده در داخل کشور، کجا هستند و اگر طبابت نمی‌کنند، پس چه می‌کنند؟ بخشی از پزشکان در حوزه‌های پاراکلینیک سرمایه‌گذاری کرده‌اند( ارایه خدمات با دستگاه‌هایی مانند اسکن،‌ام آر آی و سنجش تراکم استخوان)، برخی وارد وارد ساخت و ساز و فروش ارز و سکه شده اند.نگاهی به رشد قارچ‌گونه مراکز ترک اعتیاد و مقایسه درآمد‌ها و تعرفه‌های این مراکز با ویزیت عادی یک پزشک عمومی،گرایش بالایی به حضور پزشکان در این مراکز ایجاد کرده است. به باور بسیاری از کارشناسان مراکز ترک اعتیاد اغلب نقش چندانی در ترک اعتیاد ندارند! بدین معنا که در این مراکز اغلب با جایگزینی اعتیاد به مواد مخدر با متادون مواجهیم، نه درمان و خروج از چرخه اعتیاد و این یعنی یک منبع درآمد تمام‌نشدنی و البته کاملاً مجاز و قانونی.

زهرا شیخی سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت، دانشجویان معتقدند ساختار اجرایی کشور، قبل از اینکه با ضوابط اداره شود با روابط اداره می‌شود. در جامعه‌ای که شاهد این هستیم که کارها با کوتوله‌پروری پیش می‌رود. من پزشک هیچ جایی دیده نمی‌شوم. یک شبه از پشت کوه، "خانم دکتر" و "آقای دکتر" ظهور می‌کنند! اغلب نخبگان کشور با هزار آمال و آرزو، ابتدا رشته پزشکی، دندان‌پزشکی یا داروسازی را انتخاب می‌کنند و با دشواری‌های زیاد، امتحانات سختی را می‌گذرانند اما مقایسه کنید یک شبه افرادی در سمت‌هایی قرار می‌گیرند و "دکتر" می‌شوند! اصلی ترین سرمایه نظام سلامت، مانند دیگر حوزه ها، نیروی انسانی آن است و از دست رفتن آن بسیار تهدید کننده خواهد بود،که متاسقانه در جریان است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی ایران، با اشاره به مشکلات پزشکان بویژه روز‌های سخت آن‌ها در پاندمی کرونا، بر لزوم برنامه‌ریزی برای تربیت دو تخصص پزشکی داخلی و عفونی برای مدیریت شرایط اپیدمی کرونا در روز‌های آتی تاکید کرد و گفت: در مدت اخیر پزشکان فعال در بیمارستان‌های دولتی دانشگاهی به دلیل اینکه در فیلد تخصصی خود قرار نداشتند خیلی از درآمد‌های خود را از دست دادند و معیشت آن‌ها دچار مشکل شده است. از طرفی در سایر مراکز نیز مراجعات مردم کاهش یافته است و این هم سبب فشار معیشتی به پزشکان شده است.

اکنون چند روزی است که کادر‌های درمانی بویژه در سطح پزشکان عمومی در بخش‌های دولتی و غیر دولتی "کمپینی" برای دادخواهی تشکیل داده، نسبت به فراگیر شدن "ناامیدی" و بی انگیزگی در میان پزشکان هشدار داده، و درخواست رسیدگی به "حقوق ضایع شده" خود را در شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی انتشار داده اند.

وزير جديد و محترم بهداشت اخيرا فرموده اند وزارت متبوع ايشان بايد "معيشت "پزشكان طرحي را تامين كند . اينكه جناب ايشان دغدغه معيشت پزشكان را دارند مايه دلگرمي است و بي ترديد مقصود ايشان از معيشت هم با درنظر گرفتن تمام مباحث اقتصادي مطرح شده در اين يادداشت بوده و تنها بيان نتيجه است.