جابر قاسمعلی (فیلمنامه‌نویس سینما) معتقد است صنعت در سینمای ایران شکل نگرفته و سینمای نفتی و ممیزی (رانت و سانسور) دو عامل اصلی بحران در سینمای ایران هستند و برای بهبودی وضعیت باید دخالت‌های دولت در سینما به حداقل برسد. آشفتگی اوضاع به حدی رسیده که گرایشات افراطی به سمت ژانر کمدی و فراموشی سایر ژانر‌ها بشکل ملموس در سینمای ایران دیده می‌شود. نگاه ایدئولوژیک موجب شد که سینمای ایران از ساختار صنعتی جدا شود و ما با پدیده سینمای نفتی مواجه شدیم. گرایش تهیه کنندگان و کارگردان‌ها به سمت سایر ژانر‌ها نیز بدلیل ترس از فروش - گیشه و سایه سنگین ممیزی، به حداقل رسیده است. از سینمای وحشت گرفته تا سینمای جنگ ، با ممیزی سنگین غیرقاعده‌مند و سلیقه گرا (حافظ میز مدیران) همراه است. هنوز انتظار دارند بعد از ۳۰ سال، برای سینمای جنگ محوریت با سلحشوری باشد و اجازه ورود به مکنونات جنگ داده نمی‌شود. این فشار‌ها، باعث قدرت گرفتن سینمای زیر زمینی و گرایش به ارایه تولیدات بین المللی شده است. اگر دولت پای خود را از نظارت و تولید فیلم بیرون بکشد، می‌توان به تدریج به وجود صنعت در سینما امیدوار بود.

حسن کلامی ساخت فیلم جنگی را کار بسیار سختی دانست که متأسفانه ارگان‌های مختلف به تولید آثار دفاع مقدس کمک چندانی نمی‌کنند و این در حالی است که ساخت آثار جنگی و دفاع مقدس در بخش خصوصی امکان‌پذیر نیست.

آنیس دوویکتور استاد هنر دانشگاه سوربن فرانسه در نشست رونمایی از نسخه ترمیم‌شده مستند «و این است فتح الفتوح» در آیین «سه روز با مرتضی آوینی»، راوی روایت فتح را «خیاط زمان‌ها» توصیف کرد.

«تنگه ابوقریب» به کارگردانی و نویسندگی بهرام توکلی و تهیه‌کنندگی سعید ملکان، که عنوان بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر سال گذشته را به خود اختصاص داد، روایتی متفاوت از رشادت جوانانی است که در بر‌‌هه‌های حساس تاریخ این کشور حماسه آفریدند و در این سال‌ها روایت آنها در «تنگه ابوقریب» بسیار کم به گوش رسیده و درباره آن صحبت شده بود.

حاج قاسم سلیمانی سالها پیش برخی از فیلمهای دفاع مقدس را به دور از واقعیت‌های جنگ خواند.

ده نمکی گفت: در 8 سال جنگ، یک اقلیتی جنگیدند که یک اکثریتی زندگی کنند. من در فیلم‌هایم و در دیالوگ‌هایم هم می‌گویم که صف‌های کنکور بیشتر از صف‌های جبهه بود. بعد از آن با این قهرمانان چه کار کردیم؟

کارگردان "ایستاده در غبار" در گفت: فرم موجود در «ایستاده در غبار» را برای اولین بار در «آخرین روزهای زمستان» تجربه وسعی کردم در «ایستاده در غبار» آن را کامل کنم به نظرم مردم و منتقدان استقبال خوبی از این اثر کرده اند که این موضوع باعث شد انگیزه پیدا کنم و ادامه دهم.